بندیر نیوز/ زریر حجتی

جامعه فرهنگی و قاطبه اقشار فرهنگ دوست استان کهگیلویه و بویراحمد عید خود را در وداع بیاد ماندنی ۲۷ اسفند ماه ۱۴۰۲ با در آغوش گرفتن تابوت فقید سعید “ملا علی آریافر” نماد و نمود همه باورهای فرهنگی و اجتماعی به عزا نشستند. او از قبیله بهمن بیگی بود با راه و رسم معهود در تابانیدن نور علم بر تاریک خانه پرخاطره جامعه عشایری که شاگردان مکتبش با کِلک غم، مرثیه هفت سین عبرت‌ آموز برای مسئولان سرودند…!

مرثیه قلم های بیدار و غمگساری فطرت های پاک از رنج ساده زیستی و سبک زندگی آن ادیب و فرهیخته فرهنگی در عدم برخورداری از خانه های لاکچری و ماشین های شاسی بلند و بادیگارد و خدم و حشم مدیران امروزی نهاد تعلیم و تربیت نبود که البته این گوهر ناب، خودروی پیکان هم نداشت بلکه همه افتخارش بود اما منش معلمی و اجتماعی اش، شهرت و سرمایه ای بی بدیل و گوهری گرانبها از او ساخته بود به گستره خریدارانی فهیم در قامت تشییع کنندگان که شاید به سمع و نظر استاندار محترم رسیده باشد!

امروز مشایعت کنندگان در غیاب مدیران حوزه تعلیم و تربیت با فهم مشترک از فقدان این دُر گرانمایه، میزان محبوبیت و عشق و دلدادگی به مکتب معلمی از جنس بهمن بیگی را به معرض دید مسئولان گذاشتند و کلاه نمدی او را نماد کارآمدی سنت در مقابل مدرنیته ای نامیدند که عجز و ناتوانی حداقل دو دهه مدیران کل نهاد سیاست زده تعلیم و تربیت را به تصویر کشیده است.

آنچه در وصف ابعاد شخصیتی آن راحل کوی یار لازم بود دلسوزان فرهنگ در گستره فضای مجازی و رسانه ای نگاشتند که استاندار محترم مفهوم مخالفش را باید سوگمندانه از وضعیت موجود، در سطر به سطر مرثیه سرایی های سرشار از ایما و اشاره اصحاب قلم و بیان دریابند.

آموزش و پرورشِ بیمار و گرفتار آسیب و مافیای هفت رنگ امروزه ما که جمیع خانواده ها را جداً نگران کرده، بشدت نیازمند مدیری با صبغه شخصیتی “ملا علی آریافر” است که در قید و بند هیچ حزب و جناحی جز “حزب فرهنگ و ادب” نبود.

تاسف تا بدآنجا رسیده که همین چند روز پیش مدیر کل سابق در آیین تودیع و معارفه به جای عذرخواهی از وضعیت فشل، نامطلوب و موجود آموزش و پرورش چنین گفته: ” نگران نباشید که مدیر جدید، من دیگری است!”

ما را با شخصیت حقیقی “من جدید” آن مدیر سابق بحثی نیست که شخص محترمی است ولی سئوال این است که بر سر جامعه فرهنگی چه آمده و چه کسانی و با چه انگیزه و اهدافی چنین واژه هایی را مطرح می کنند که خوف مدیر سابق مرتفع می شود از برملا شدن آنچه که بر سر این نهاد یادگاران رفته است! استاندار و مسئولان نظارتی چه برداشتی از این واژگان قباحت آور دارند؟!

دینی بعهده استاندار محترم و مقام عالی وزارت است که در قبال جامعه فرهنگی و خانواده ها باید ادا کنند و ادای دین، انتصاب مدیری خادم از جنس پیشکسوتی فقید چون ” ملا علی آریافر” است برای نجات نهاد تعلیم و تربیت که مردم او را بدلیل خدماتش در ابعاد فرهنگی چون نگینی در بر گرفتند.
کاش مسئولان محترم و خاصه استاندار و وزیر آموزش و پرورش مفهوم خادم و خائن را درک کنند…!
این وجیزه بی مقدار را از باب اصلاح فرهنگ تقدیم می نمایم به روح معلمم، دُر یگانه، شخصیت افسانه ای و نوستالژیک عرصه تعلیم و تربیت، باشد که بر خوان ضیافت الهی مهمان کرمش باشد.