کاش دست اندرکاران آموزش و پرورش قاب زیبای کلاه نمدی اش را در تکریم و پاسداشت معلمان هویت بخش نظام تعلیم و تربیت و محض اعتبار بخشیدن به همایش های خود در صدر جایگاه بزرگداشت هفته معلم قرار دهند…
یادداشتی در تکریم و تجلیل هفته بزرگداشت مقام معلم
به نام و یاد ملا علی که آریا فر بود نه آریامهر و با فر و شکوه علمی خود بر دل جامعه عشایری تابید… شاگردانِ خوشه چین خرمن علم و فضل آن فقید در بزرگداشت هفته معلم باید بیشتر و بهتر از کمالاتش بسرایند…
معلم یگانه ای که گمنامانه در عرصه تعلیم و تربیت زیست و هیچگاه در هفته معلم با نظام بروکراسی اش نمونه نشد! او معیار داشت و معترض به وضع موجود اما ذاتاً نمونه و الگو نه در تدریس که در همه فضیلتهای اجتماعی سرآمد بود بدون آنکه لوح و سکه ای از دست مدیری بستاند و بر طاقچه ای به نمایش بگذارد!
او به آسمانها پر کشید تا در نظامات اجتماعی خلاء بزرگ او مشهود باشد هر چند نام و یادش را پس از مرگ، نسناس هایی وجه المصالحه خود قرار میدهند!!
یونسکوی تهی از معیار هم در تجلیل و تکریمش گم شد اما جایزه نمونه بودن خود را از یونسکوی مردم گرفت.نمونه بودن و یونسکویی شدن، وجدان عمومی و بیدار جامعه است نه سازمانهای عریض و طویل بین المللی!!
کاش دست اندرکاران آموزش و پرورش قاب زیبای کلاه نمدی اش را برای اعتبار بخشیدن به همایش های خود در صدر جایگاه بزرگداشت هفته معلم قرار دهند…
یادش گرامی باد معلم پرخاطره را
زریر حجتی