تحلیل: احمدرضا هدایتی
بندیر نیوز/ مطابق ایات قرآن، دشمنی یهودیان فقط به پیامبران الهی و یا پیروان حضرت مسیح محدود نمی‌شود، بلکه این دشمنی و عداوت، پیروان سایر ادیان و به‌خصوص مسلمانان را نیز شامل می‌شود و شاید به همین دلیل است که خداوند در آیه ۸۲ سوره مائده تأکید می‌کند که؛ «لَتَجِدَنَّ أَشَدَّ النّاسِ عَداوَهً لِلَّذینَ آمَنُوا الْیهُودَ وَ الَّذینَ أَشْرَکُوا؛» به طور مسلّم (ای پیامبر) دشمن‌ترین مردم نسبت به مؤمنان را، یهود و مشرکان خواهی یافت.
بر این اساس و به دلیل متعدد، جمهوری اسلامی ایران برای رژیم صهیونیستی اعتباری قائل نیست و آن را به دلایل مختلف از جمله دلایل زیر به رسمیت نمی‌شناسد:
۱. انکار خدا و تحریف کلام الهی توسط یهودیان و جنگ و ستیز آنان با پیامبران الهی.
۲. تفاوت و در واقع تعارض ایدئولوژی صهیونیست‌ها با اصول و ارزش‌های الهی و اسلامی.
۳. تأکید آیات و روایات متعدد اسلامی مبنی بر دشمنی یهود با بشریت و بویژه با مسلمانان.
۴. تکذیب یهودیان صهیونیست از سوی یهودیان واقعی و مؤمن ساکن در نقاط مختلف جهان.
۵. بی‌توجهی رژیم اشغالگر قدس به قوانین بین‌المللی که اشغالگری را مردود اعلام نموده و قطعنامه‌های متعدد سازمان ملل (البته همگی در حد شعار باقی مانده است) که رفتارهای رژیم صهیونیستی را تقریباً از بدو تأسیس محکوم و مصداق جنایت جنگی و اشغالگری اعلام نموده است.
۶. اشغال و تصرف سرزمین‌های اسلامی و استمرار این اشغالگری طی حدود ۷۰ سال گذشته با توسل به اهرم تهدید، خشونت و جنایت، با حمایت و پشتیبانی سایر کشورهای استکباری.
۷. پایه‌گذاری و بنا نهادن رژیم جعلی اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی با فریب و نیرنگ افکار عمومی جهان.
۸. رفتارهای خبیثانه و غیرانسانی صهیونیست‌ها با مسلمانان و بویژه با مردم مظلوم سرزمین‌های اشغالی.
۹. اعلام رسمی قصد زیرپا گذاشتن مجدد قوانین بین‌المللی و تداوم اشغالگری و کشورگشایی، با ترسیم دوخط آبی در پرچم این رژیم کودک‌کش، که به اعتراف سردمداران رژیم صهیونیستی، نماد دو رود نیل و فرات (حدود ۴۲ کشور در این محدوده وجود دارد) و در واقع بیانگر محدوده سرزمین موعود کذایی صهیونیست‌ها و نقشه‌های پلید آنها برای تصرف سایر سرزمین‌های اسلامی در این محدوده و چه بسا بیش از آن است. مسئله‌ای که خود به تنهایی برای بیان علت عدم رسمیت بخشیدن به هویت این رژیم جعلی و نامشروع از سوی جمهوری اسلامی ایران و دیگر کشورها کفایت می‌کند.
۱۰. قتل عام بیش از ۸۰ هزار نفر و به روایتی بیش از ۵۰۰ هزار ایرانی (بیش از نیمی جمعیت ایران در آن زمان) طی دو روز بین قرن‌های ۱۴ تا ۱۹ میلادی که به‌طور مشروح و مستند در کتاب عهد عتیق یهودیان به آن پرداخته شده است.
۱۱. برگزاری جشن سالانه این جنایت در روزهای ۱۳ و ۱۴ ماه آدار (اولین ماه سال جدید یهودی) مطابق با ۱۳ فروردین (روز سیزده بدر در ایران) توسط صهیونیست‌ها که خود، حاکی از استمرار و اصرار آنها بر طریق جنایت‌پیشگی است. چرا که صهیونیست‌ها طی سال‌های متمادی همواره این واقعه را به شکلی گسترده و مفصل جشن می‌گیرند (جشن موسوم به پوریم) و به پایکوبی می‌پردازند، بدون آنکه بابت این جنایت بزرگ و شرم‌آور اسلاف خود اظهار ندامت نموده و عذرخواهی نموده و یا حداقل از برگزاری جشن آن خودداری کنند.
۱۲. حمایت صهیونیست‌ها از تروریست‌هایی مانند؛ داعش و النصره و خصومت و دشمنی آنها با جبهه مقاومت، حمایت آنها از اغتشاشگران در داخل ایران و سایر کشورهای اسلامی، نقش آنها در ترور دانشمندان و نخبگان ایرانی و اسلامی، ترغیب آمریکا و اروپا به دشمنی و تحریم ایران و مشارکت با آنها در عمومیت بخشیدن به این روش ناجوانمردانه و ده‌ها توطئه صهیونیستی دیگر آنها علیه ایران و اسلام ثابت می‌کند، که اقدام ایران در مبارزه با صهیونیست‌ها، کاملاً منطقی و به حق است.
به همه اینها جنایات شش ماه گذشته صهیونیست‌ها در غزه را اضافه کنید.
سه شنبه ۱۱ اردیبهشت ۱۴۰۳ - ۱۳:۰۸ 
