ابراهیم قرقانی/

فرهنگ در هر کشور فرای از مرزهای جغرافیایی نشان هویت و نماد عزت و استقلال است. جدای از نبرد نظامی، امروزه در جهان نبردی فرهنگی در جریان است که هر کشوری سعی دارد فرهنگ خود چه مثبت یا منفی به عنوان فرهنگ غالب بر دیگر فرهنگ ها تحمیل کند. داشتن فرهنگ غنی هم چون نیروی نظامی قدرتمند اهمیت فراوان دارد که در این میان، هنر به عنوان روح و کالبد فرهنگ مهمترین کارکرد را برای این مهم انجام می دهد به نحوی که هنر می تواند ملت ها را به بند بکشاند و یا به آنها آزادگی دهد. از همین روست که رهبر انقلاب اسلامی فرمودند: «هر انقلابی، هر تمدّنی و هر فرهنگی  تا در قالب هنر ریخته نشود شاخص نفوذ و گسترش ندارد…».

با وقوع انقلاب اسلامی به عنوان پرچمدار حمایت از مظلومان و مستضعفان جهان، شهید آوینی به عنوان نهال این انقلاب، سردسته مستضعفانی می شود که از ستم ها، گزیده شده اند. وی عصر انقلاب را عصر تجدید میثاق با خدا می داند که باید در هنر امروز و فردا انعکاس یابد، «هنری که بدین تجدید عهد تعلق ندارد و آیینه آن نیست…».

شهید آوینی هنر را آیینه می داند که از تاریخ تأثیر پذیرفته و در نهایت تاریخ را معنا می کند. هدف آوینی شکل دادن هنر انقلاب اسلامی است زیرا معتقد است حقیقت تاریخ در کار هنرمندان هر عصر ظاهر می شود. از منظر وی هنر امروز هویتی تماماً شخصی داشته که به سوی فردیت گراییده است.

مکتب شهید آوینی خواستار به وحدت رسیدن این فردیت است تا این نقاب بشری هویتی اسلامی بگیرد و چهره ی امروز و سرنوشت فردایش را تغییر دهد.