درخصوص تأثیر دین درروند تحولات واداره امور حکومت وحاکمیت دونوع دیدگاه ورویکرد وجود دارد. دیدگاهی تمام اصول سیاسی و اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی را منبعث از دین دانسته و از ان به عنوان یک مکتب تمام عیاردر حوزه‌های مختلف سیاسی اقتصادی اموزشی و فرهنگی و…… باورداشته و دین را منهای سیاست ندانسته بلکه سیاست را عین دیانت و دیانت را عین سیاست می‌داند. دراین برداشت ودیدگاه است که استفاده ابزاری از دین معنا و مفهوم نداشته و هدف وسیله را توجیه نمی‌کند که نماد و مصداق این رویکرد حکومت نبوی در مدینه النبی و حکومت علوی امام علی (ع) درکوفه تحت عنوان حکومت امامت علوی است که حوزه وجودی آن عدالت گستری وعدالت خواهی بوده است. حاکمیت ولایت فقیه و حکومت اسلامی ما که حاصل انقلاب اسلامی است هم دارای چنین خاستگاهی بوده و هست. در واقع حاکمیت فقاهت تشیع دراستمرار حکومت انبوی و علوی صدر اسلام است ولازم است در سیره وروش بر اساس حکومت نبوی و علوی عمل نماید. حکومت اسلامی با اعتقاد به دین سیاسی طی طریق ومسیر می‌نماید که گوهره وجودیان ولایت مطلقه فقیه وپشتوانه مردمیان است که تحت عنوان مردم سالاری دینی مطرح است و با دموکراسی غربی تفاوت ماهوی دارد. در این دیدگاه اسلام قدرت اداره امور را به نحو احسن واکمل دارد. اما با مدیریت انقلابی ودینی وانسان های تربیت یافته مکتب اسلام وداری تعهد اخلاقی و باورمند به این مبانی است که می‌تواند این مدیریت به مرحله عملیاتی واجرایی برساند نه مدیریت منفعت طلب ورفاه گرا واشرافی مدا. در دیدگاه دوم که خاستگاه آن سیاست دینی و مذهبی است درصدد استخدام دین برای اهداف و آرمان‌های خاص سیاسی و اجتماعی است.   این نوع نگرش همان نگرش اموی و معاویه صفتان به حاکمیت است از این رویکرد است که التقاط متولد می‌شود یعنی ترکیبی نامیمون از اسلام وغیر اسلام که در نهایتان به خروج از مسیر دین و افتادن در دام نفاق وارتداد والتقاط است. استفاده ابزاری از دین درحهت مطامع خاص دنیوی به گونه‌ای که منجر به شهادت فرزندان پیامبر درعرصه کربلا می‌شود واین سیر انحرافی درطول تاریخ حیات اسلام تاکنون ضربات سختی را هم بر پیکر دین نواخته و مسلمانان را مظلومانه به قتل وغارت می‌کشاند و نماد امروز آن آل سعود است که درعقبه داعش باهمکاری صهیونیسم وامپریالیسم بین الملل خون مسلمانان را درخاورمیانه می‌ریزد و هزاران مسلمان را در این منطقه آواره و بی خانمان نموده است. درتاریخ اسلام ضربات جبهه نفاق و التقاط ازبلیات و اتفاتی بوده که گریبانگیر جهان اسلام شده است. اختلاط وامتزاج اسلام و ناسیونالیسم، اسلام و مارکسیسم، اسلام و لیبرالیسم و بالاخره اسلام و سرمایه داری که مولود چنین اندیشه‌ای است. روشنفکری مرعوب وغرب گرا یا شرق گرا ریشه دراین اندیشه دارد هرجا امتیاز دهی به بیگانه وعقب نشینی سرزمینی و فکری و فرهنگی بوده زاییده این خاستگاه بوده است از جمله کنار آمدن با کدخدا و تبدیل نرمش قهرمانانه به مذاکرات ذلیانه، تکریم دشمن مستکبر و تخریب و تهدید دوستان، ریشه دراین نو نگاه دارد. اختلاس و حیف و میل اموال عمومی وبیت المال را بیت الحال کردن، رونق اشرافیگری و تجمل گرایی، دنیا طلبی، تبعیض ظلم وبی عدالتی حقوق‌های نجومی و فساد و تباهی ریشه دراین بینش دارد..دروغگویی به مردم و توجیه گری و خود برتربینی مولود این اندیشه است، محروم ستیزی ومستکبر نوازی از تجلیات این نو نگاه به دین است. در طول تاریخ اندیشه‌های التقاطی و لیبرالی عامل عقب ماندگی ودلدادگی به بیگانه بوده است. امروز راه درمان دردها وآلام جامعه تقویت روحیه انقلابی و مدیریت انقلابی و بازگشت حقیقی به اسلام ناب محمدی (ص) و تحول خواهی در حد یک انقلاب دیگر درون انقلاب است؛ انقلابی علیه مفاسد و مظالم و رانت خواران و رابطه بازان و قوم مداری های منفی واختلاس های ظالمانه ومدیران بی کفایت است که میدان مدیریت را به جای خدمت به عرصه خیانت و توجه به بستگان خویش نموده‌اند باید مدیریت جامعه به ریل انقلاب اسلامی وخدمت بی منت گردد. باید مدیریت رجایی‌ها احیا شود به امید آن روز.